VE2 – BMT VE1: 2-3

Ja ja, ik zie het nu zelf ook aan de uitslag hierboven, De hatelijke “0” voorin is vanaf nu verleden tijd. Hoe dat tot stand is gekomen zal later in het verslag terug te lezen zijn. Het begon allemaal zoals altijd in de kleedkamer. Daar gingen we helemaal terug naar de basis met de cursus aankleden voor beginners en behaalde Bas alsnog, na jaren te hebben lopen klootviolen, zijn veterdiploma. Veel spelers waren weer fit en daardoor konden we sterk starten. Wel moesten we een keepersprobleem oplossen, Angelo geblesseerd, Tonnie die konnie dus werd het Donnie. En daar hebben we inmiddels goede ervaringen mee. Onze vaste scheids Martin ook wel bekend als: beter een thuis-fluitende uitfluiter dan een uitfluitende thuisfluiter, loodste beide teams weer prima door de wedstrijd heen.
De start was prima, we schoten uit de blokken en de eerste aanval had direct beloond moeten worden. Helaas werd deze prachtige kans niet benut en kans nummer 2 ging er ook niet in. Deze wedstrijd hadden we direct naar ons kunnen toetrekken. Op naar de volgende aanval, die wel resulteerde in een doelpunt gemaakt door Dennis. Kort daarop stond het alweer gelijk, nadat Donny een moedige poging deed om de bal te stoppen, maar helaas zonder succes. De supporters werden in deze eerste 5 minuten van de wedstrijd prima vermaakt. De wedstrijd bleef de gehele eerste helft in balans met kansen aan 2 kanten, waarvan BMT er nog een wist te maken. De rust in met een 1-2 achterstand.
Thee.
De 2e helft gelijk aan de 1e helft, 2 teams die voor de overwinning gingen. We hebben onszelf vandaag overtuigd dat we kansen hebben om in deze poule punten te pakken. Toch was het resultaat net niet toereikend. BMT liep uit naar 1-3. De in de rust gewisselde Bas werd vervolgens als stormram in de spits neergezet. Beleefd vroeg hij aan de laatste man van BMT of mocht scoren omdat zijn vrouw en dochtertje langs de lijn stonden. Geen idee wat het antwoord is geweest, maar Bas ging de één twee aan met Dennis en tikte de 2-3 binnen. Feest in huize Prins want wat is papa toch een held. Deze heldenstatus had hij kunnen en moeten vergroten. De 3-3 had ook van de voet van Bas moeten komen, maar kwam er niet. Huilend verliet hij het veld en dat hebben we zo gelaten. In de kleedkamer werd vervolgens lief en leed gedeeld in het bijzijn van de neef van Dowan. Zelf heb ik geen idee wat hij daarvan allemaal heeft begrepen. Waarschijnlijk weet hij nu wie er een LUL is, want dat is hem overduidelijk uitgelegd. Bas schat zijn eigen apparaat in op 1 meter, waarop hem werd uitgelegd dat hij dan geen timmerman is die wel weet wat 1 meter is. Toen Bas ook nog ging uitleggen dat hij tegenwoordig langs een pinautomaat fietst om aan zijn financiële verplichtingen te voldoen en met zijn fiets een ramkraak pleegt, werd het langzaamaan tijd om de 3e helft te beëindigen. Volgende keer een verslag over een andere speler, beloofd is beloofd. Tot volgende week.

Bora 2, Raymond 2, Erwin, Michel Br, Cihat, Dennis, Bas.