De eindjes aan elkaar knopen

Wie een jaar geleden zou hebben geroepen dat wij als vereniging dankzij een griepvirus in ons doen en laten ernstig zou worden beperkt, zou ongetwijfeld voor gek zijn verklaard. Maar wij zitten wel degelijk in deze situatie. En omdat het Coronavirus niet onder controle te krijgen is, zitten wij al maanden zonder competitievoetbal en mag er alleen nog maar getraind worden door de jeugd en zéér beperkt door de senioren. De avondklok heeft die mogelijkheden verder beperkt. Ook alle medegebruikers in het kader van het Buurthuis van de Toekomst zitten noodgedwongen thuis.

Wat betekent dit voor de leden? Geen wedstrijdspanning en -plezier. Geen sportief bewegen. Geen kleedkamerlol. Geen derde helft om met je teamgenoten de wedstrijd in de kantine te herbeleven. Kortom weg gezelligheid en weg sociale contacten.

Wat betekent dit voor sv Erasmus? Het verenigingsleven is grotendeels tot stilstand gekomen. De kantine als episch centrum voor alle activiteiten ligt er verlaten bij. En daarmee is ook de belangrijkste inkomstenbron van sv Erasmus, namelijk de kantine-inkomsten, volledig weggevallen. En dat is een enorme aderlating. Want veel vaste lasten lopen gewoon door. De regelingen van het rijk worden uiteraard toegejuicht, maar vormen slechts gedeeltelijk een compensatie voor de gemiste inkomsten. Hetzelfde geldt voor enkele aangevraagde en gehonoreerde subsidies. Uitgaven worden extra kritisch bekeken.

Als bestuur hebben wij de moeilijke taak om een club te besturen in een tijd die nergens mee te vergelijken is. Het wegvallen van de kantine-inkomsten kost de nodige hoofdbrekens. Wat zal ons door deze moeilijke tijd heen helpen? Gelukkig is het een gegeven dat sv Erasmus een hechte club is met een mooi legertje vrijwilligers. Wij kennen trouwe leden en veel mensen die ons een warm hart toedragen. Deze binding zal ons er door heen helpen. Wanneer er moeilijke tijden zijn staan we als één man achter onze club. Wij gaan niet bij de pakken neer zitten, maar denken in oplossingen. Zo hebben trainers en verzorgers ermee ingestemd om de lasten te delen en akkoord te gaan met een vergoeding van 50%.

Terecht krijgen wij de vraag of contributie doorbetaald moet worden. Het antwoord hierop is jazeker. Natuurlijk is het niet leuk om te moeten betalen voor iets wat je niet of nauwelijks lijkt te gebruiken. Maar door het wegvallen van de kantine-inkomsten zijn wij naast sponsoring juist afhankelijk van contributie-inkomsten geworden. Compensatiemogelijkheden liggen niet voor het oprapen. Vorig jaar werd het gebruikelijke stille seizoen (medio juni tot medio augustus) volop benut voor activiteiten. Gehoopt wordt dat het virus tegen die tijd onder controle is en dat ons sportpark voor zomeractiviteiten kan worden opengesteld. Dan kunnen wij toch nog iets bieden.

Tenslotte willen wij als bestuur alle leden, vrijwilligers, ouders en sponsoren adviseren om rustig te blijven en terug te kijken naar de mooie momenten op de vereniging die geweest zijn en die er ongetwijfeld ook weer gaan komen. Blijf zoveel als toegestaan binnen de regelgeving sporten. Blijf van je club houden en je vereniging ondersteunen. Dan kunnen wij de toekomst met vertrouwen tegemoet zien.

Het algemeen bestuur