Verslag VE2 – Toofan VE2

Wie heeft zijn dochter ingeruild voor een hond. We noemen uiteraard geen namen, maar ja veteranen dienen rekening te houden dat de kids uitvliegen. Loslaten en des te meer tijd is er beschikbaar voor VE2 denken we dan maar. Voorafgaand werd de opstelling gemaakt. Met 15 spelers op papier voorwaar geen gemakkelijke opgave. Paul nam een teug van de puffer van Kevin, zag het opeens voor zich en de opstelling rolde er probleemloos uit. Wouter maakte zijn rentree als laatste man in een witte broek? Waren wij abuis met 10 man in een zwarte broek of onderscheidde hij zich op voorhand? Aanvankelijk hield VE2 goed stand tegen het fitter ogende Toofan. Echter gaandeweg de eerste helft verloren we grip op de wedstrijd en maakte Toofan uit een vloeiende aanval de 0-1. Vervolgens liep Toofan uit naar 0-3, met 2 doelpunten uit balverlies van onszelf. Daarmee deden we onszelf te kort maar het is zoals het is. Vlak voor rust blesseerde Angelo zich aan de schouder in een poging ons op de been te houden.
Thee. In de kleedkamer werden wijze woorden gesproken. Mannen snel weer beginnen dan zijn we ook sneller klaar.
Opeens ging het snel met de wissels en wisten we dat we 2e helft met 11 man aan de bak moesten. Tony in de goal voor Angelo en hopen op de snelheid van Baggio voorin. Er leek zich een wonder te voltrekken toen wij van onze prima fluitende scheids een penalty toegewezen kregen. Historisch moment in de geschiedschrijving der verslagen. Dit was de buitenkans om de hatelijke nul voorin kwijt te raken. De zelfverzekerde Bas ontfermde zich over deze klus. Wie ging er winnen, Bas of de keeper. Het werd….. de keeper als held en Bas de schlemiel. Alle onderzoeken van Louis van Gaal kunnen de prullenbak in. De hatelijk nul blijft helaas. En toen stonden we opeens nog met 10 man, Wouter zijn witte broekje was vuil geworden en hij moest de strijd staken. Daar wist Toofan wel raad mee, Het werd 0-4 en vervolgens 0-5. De handsbal van Michel werd weggewoven door de scheids, Hard en dichtbij dus aangeschoten, en daar kwamen we nog even goed weg.
Wat een feest vervolgens tijdens de 3e helft in de kleedkamer. Opeens 20 man terwijl we toch met 10 geëindigd waren. Maar uit alle hoeken en gaten kwamen onze reserves, geblesseerden en vrienden broodjes van Murat en bier brengen. Stef en Erwin worden bedankt voor de geboden hulp. En zo eindigt een verliespartij toch weer met een happy end. Kevin koelde zijn knieschijf nog even met ijs in de knieholte. De deskundigen hebben nog even uitgelegd dat de knieschijf toch echt aan de bovenkant zit. Waarschijnlijk is hij volgende week weer gewoon fit.
Tot volgende week.
Bora 2, Raymond 2, Erwin, Michel Br, Cihat.