RVC Celeritas VE1 – sv Erasmus VE2: 10-3

Zo kwam ik het laatje tegen met het etuitje er in. De pen teruggevonden en het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Nieuw team nieuwe kansen. Om de een of andere reden regent het altijd wanneer ik richting Rijswijk ga. Vooral in de buurt van het Prinses Irene sportpark lijken de donkere wolken zich ieder jaar samen te pakken. Ook zondag zag ik de bui weer hangen. De eerste bekerwedstrijd tegen Celeritas, je voelt bij voorbaat al nattigheid. En niet alleen ikzelf, maar ook de medespelers die de bui aanvankelijk op het parkeerterrein in de auto geduldig afwachtte. Andere trotseerde het weer op de fiets. Nee aan de instelling vooraf schortte het niet. Baggio en ik speelde onze eerste partij in VE2 (het voormalige VE3) en werden met open armen ontvangen. Bij de tegenstander troffen we ook een bekend gezicht aan dat verdacht veel op een teamgenoot van vorig jaar leek. Coranaproof kregen we 2 kleedkamers om aan de 1,5 m afstand te kunnen voldoen.

En wat een begin, we speelden op het kunstveld van maximale afmetingen. Niet dat wij dit nodig hebben maar onze tegenstanders heeft ruimte nodig met zoveel loopvermogen. Onze eerste wissel was na 1 minuut een feit, nog 2 wissels over waar de overig 10 van dachten, die is van mij. Genoeg over de voorbeschouwingen. Het eerste kwartier ging de wedstrijd gelijk op en wisten we met verzorgd voetbal regelmatig gevaarlijk te worden voor het vijandelijk doel.

RVC Celeritas beschikt over een vaardig team en wist als eerste te scoren. Deze teleurstelling konden we prima verwerken en met een vlot lopende aanval wist Bora de 1-1 te maken. In dezelfde volgorde kwam de 2-2 op het scorebord, wederom was Bora attent en troefde de keeper op snelheid af.

So far so good, maar…. toen kwam onze mindere periode. Met maar liefst 3 knullige momenten brachten we de tegenstander naar een comfortabele 5-2 ruststand. Nog maar 4x scoren in de 2^e helft klonk het opportunistisch door de kleedkamers.

 

Hoe anders kan het dan toch weer lopen, maak je een strijdplan met wind mee nota bene, en dan pakt het volledig anders uit. De jongere en fittere ploeg van RVC Celeritas maakte gehakt van ons en combineerde er lustig op los. Bij VE2 daarentegen leek het kaarsje opgebrand. We wisten elkaar nauwelijks nog te vinden, begonnen spontaan eigen doelpunten te maken om de tegenstander nog verder in het zadel te helpen, en zie de uitslag hierboven, niet eens geflatteerd dropen we letterlijk af.

Uit de paar aardige aanvallen die we er nog uit wisten te persen maakte Baggio onze 3^e treffer.

Klinkt een beetje als een negatief verslag, echter niets is minder waar. We hebben naar vermogen gepresteerd en er zit veel meer in dit team dan dat er vandaag uit is gekomen. Onze toeschouwers hebben zelfs lichtpuntjes ontdekt.

 

Na afloop viel het bakje patat van Tony ten prooi aan het gehele team. Ontstond er een soort van spontane zoektocht naar een afgeleide van “Wie is de Mol”, in dit geval “Zoek de transgender”, want statistisch gezien zouden wij die ook in ons midden moeten hebben. Dit onderwerp werd breedvoerig uitdiept, maar het gaat te ver om dat aan dit verslag toe te vertrouwen.

 

Tot volgende week.

 

Doelpunten
Bora	2
Baggio	1
								Totaal	3