sv Erasmus VE2 – HDV VE2: 3-8

We hadden er weer zin in om maar eens een cliché uit de kast te halen. Een deel vroeg zich dan wel af waar we zin in hadden. Angelo in het gips met een gebroken pink, wensen we in ieder geval beterschap. Dus allereerst diende er een keepersprobleem te worden opgelost. Aanvankelijk werd gedacht aan het volledig dichtspijkeren van het doel met houten platen. Maar ja win je de toss? En welke kant timmer je dan dicht, best moeilijk als je je daar in gaat verdiepen. De oplossing “bleke” een makkelijke te zijn, hij stond in een groen tenue de tegenstander af te schrikken. Probleem 2: wie fluit de wedstrijd was al eerder in de week opgelost. Paul nam de fluit ter hand en floot ons richting de 90 minuten.

Net als in de uitwedstrijd ging de eerste helft gelijk op. 0-1 achter, 1-1, 1-2 achter, 2-2. Daarbij aangetekend dat onze tegendoelpunten mede voor eigen rekening kwamen en de doelpunten voor uit 2 mooie aanvallen keurig werden afgerond, beide door Dennis. Dat ging dus heel aardig mede omdat die Bleke ook nog paar ballen wist tegen te houden. Na rust zouden we deze lijn wel even doortrekken want we hadden tenslotte verse wissels en die gingen het verschil maken. Daar is geen woord van gelogen, onze wissels wilde wel maar konden niet of zoiets en het verschil werd uiteindelijk door HDV gemaakt. Na de 3-5 hadden we een moment om weer in de wedstrijd te komen, en dat heb ik van de heren analisten, het mocht echter niet baten. Waarom weet niemand, maar zelfs deze wedstrijd werd achteraf op een manier geanalyseerd waar alle professionele analisten van NL een puntje kunnen zuigen. Je wint er geen wedstrijd meer mee maar het kan maar duidelijk zijn.

Toch moet er een oorzaak zijn waarom het zo mis is gegaan. Waar zal het allemaal aan gelegen hebben. Dat moeten de roze scheendekkers van Wil Heijnen geweest zijn. Wil met roze scheendekkers, waarschijnlijk zat de linker aan het rechterbeen en andersom, wat een ellende allemaal zonder instructie van dit gerenommeerde merk Nike. Ja wat een onthulling maar het is echt zo. Het uitrekken duurde zo niet nog langer dan het aantrekken, zodat de hele kleedkamer nog kon meegenieten. Toen Bot zich er mee ging bemoeien is iedereen gaan douchen. Zullen er roze voetbalschoenen volgen?, we houden jullie op de hoogte. 

Mannen we kijken maar weer vooruit. Voor aanstaand weekend is een volledige fitte selectie een vereiste. Dan zijn we direct toe aan de kraker uit bij De Resident. We dienen daar op volle sterkte te verschijnen rond de klok van 6 uur. Be there.

Lessons learned en tot volgende week.

Dennis: 6¼, Michel B.: 5, Raymond: 4, Erwin: 3, Bora: 2, Kevin: 2, Michel: 1, Wil: 1, Baggio: 1, E.d.: 2.