VVP

s.v. Erasmus is opgericht op 1 juli 1997 na een fusie tussen de Haagse verenigingen RKSV GDS (Groot Door Samenwerking) en RKSV VVP (Voetbal Vereniging Pancratius).

Historie van VVP:

Ontstaan van V.V.P.

Onder de leden der Sint Pancratius vereniging waren enige jongelui die zich gaarne zouden willen toeleggen op sport en wel op die der voetbal. Bijna iedere zondagavond was voetballen het onderwerp hunner bespreking. lederen zondagavond zag men een clubje bij elkander zitten. Men besprak of wij ook geen voetbalvereniging op konden richten, maar niemand durfde hieraan te beginnen. Hoe zouden ze aan het geld komen.”

Het bovenste is een citaat uit het eerste notulenboek waarin het ontstaan van VVP wordt beschreven en waaruit wij nog vele citaten laten volgen. De jongelui waarover in de aanhef wordt geschreven gingen naar de verschillende terreinen om wedstrijden te volgen. Hieronder leed het patronaat want als onze jongens hun gedachten vermoeid hadden met het berekenen van het spel en hunne oogen met kijken, hadden zij niet veel lust meer om dan nog naar het patronaat te gaan maar bleven liever thuis. De eerste notulist, C. Appelman, vervolgt: “Nu, ik moet zeggen dat als het drukke, gezellige voetbalclubje niet aanwezig was, men het in het patronaat goed kon bemerken. Het duurde niet lang of een der groote hield met den Eerwaarde Moderator een bespreking of het niet mogelijk zou zijn om ook aan dit patronaat een voetbalvereniging te verbinden.

Toen werd dan op 1 september 1916 de vereniging voorgoed opgericht onder den naam van Leonidas.

De vereniging en het spel gingen steeds vooruit en het één en ander moest worden aangeschaft. Men stelde een contributie vast en men kocht een voetbal. Lang bleef de vereniging zo voortsukkelen, toen in september 1917 enige nieuwe leden er bij kwamen en er weer meer leven kwam in de brouwerij. De naam die de vereniging droeg werd toen veranderd in Wilhelmus.” De samenstelling van het eerste bestuur zag er als volgt uit: J. Noordhuizen, voorzitter, C. Appelman, secretaris-penningmeester, H. Lucas, administrateur en P. Roovers, geestelijk adviseur. In 1932 verhuisde de vereniging van het Hoornpark naar het complex in het Zuiderpark, waar we tot 1997 gehuisvest waren.

DE ZESTIGER JAREN, SLECHTE TIJDEN
In die jaren ontstond de behoefte aan een eigen clubgebouw. In 1960 werd een Bouwfonds opgericht en werden plannen verder uitgewerkt. In juni 1962 werd gestart met de bouw, op 10 november vond de officiële ingebruikname plaats. De plechtige opening werd verricht door wethouder M. Vrolijk. Wel werd in de Treffer van 12 december 1962 gevraagd wie thuis nog een bruikbaar oliekacheltje over had. Die kon dan gebruikt worden in het kleedlokaal, want daar was het zo koud. VVP hield het 12 jaar vol in de 3e klasse, in 1962 werd naar de 4e klasse gedegradeerd. De sportieve neergang was hiermee ingezet, een jaar later volgde weer een degradatie, nu naar de 1e klasse van de afdeling Den Haag.
In 1964 droeg Th. Essers de voorzittershamer – na deze 12 jaren gehanteerd te hebben – over aan C. Kemper. Een jaar later keerde Essers weer terug en bleef vervolgens aan tot 1969 in welk jaar hij werd opgevolgd door M. Kortman. In dit historisch overzicht mag niet onvermeld blijven dat in 1967 Gijs Kuypers om gezondheidsredenenzijn functie in het bestuur moest neerleggen, daarmee een periode van 40 jaar besturen afsluitend. Het begin van de 60-er jaren was voor VVP – sportief gezien – niet de meest succesvolle periode in zijn bestaan. Zeventien jaar moest er gewacht worden op een nieuw sportief succes. Door de instelling in 1967 van een Hoofdklasse in de afdeling Den Haag promoveerden een groot aantal verenigingen naar
deze klasse. VVP was er één van. In datzelfde jaar won VVP de Afdelingsbeker door in de finale DSO met 3-2 te verslaan, een jaar later werd deze prestatie herhaald, nu was Den Hoorn in de finale het slachtoffer. In de Hoofdklasse draaide VVP steeds bovenin mee.
Na in 1968 het kampioenschap op één punt na gemist te hebben, kon het jaar daarop de kampioensvlag gehesen worden. Na met 2-1 van Postalia gewonnen te hebben werd na 7 jaar de terugkeer naar de 4e klasse van de KNVB een feit. Ook de oudere jeugd behaalde successen, de hoogste A en B elftallen behaalden het kampioenschap.
In dat jaar had VVP 9 senioren en 15 jeugdelftallen. Th. Essers legde zijn voorzittersfunctie neer, M. Kortman was zijn opvolger.

VVP had de opgaande lijn weer te pakken want in 1971 viel weer een kampioenschap te vieren en daarmee de automatische promotie naar de 3e klasse. De A-jeugd selectie volgde in dit spoor door te promoveren naar de regionale afdeling.

RUSTIGE TIJDEN
Het verblijf in de 3e klasse bleek slechts van korte duur. Het eerste seizoen verliep dramatisch en degradatie naar de 4e klasse bleek onontkoombaar. De daaropvolgende acht jaren zouden in sportief opzicht rustig blijven, het vlaggeschip van VVP wist zich goed te handhaven. Illustratief is een passage uit een verslag van het seizoen 1976-1977; “Het le elftal kwam aanvankelijk goed uit de startblokken. Echter na een 2-daags bezoek in oktober aan “Zeist” waar het zeer gezellig was, zijn de resultaten langzaam aan minder geworden. Uiteindelijk moest het 4e klasserschap in de laatste wedstrijd tegen Concordia door een 2-0 zege veilig gesteld worden.” Zo werd het inmiddels 10 jaar oude clubgebouw fors verbouwd.
De bestuurskamer werd verplaatst, waardoor een keuken kon worden ingericht, een jaar later – 1973 – werd de exploitatie in eigen beheer genomen. In 1975 kreeg de jeugdafdeling de beschikking over zijn eigen ruimte, het Jeugdhonk. Voorts startte VVP in 1975 met een geheel nieuwe activiteit, het zaalvoetbal. Initiatiefnemer was Bob Scholten, hij moest de nodige weerstanden overwinnen alvorens de eerste bal in de zaal getrapt kon worden. Een volgende vernieuwing was het onderlinge mix toernooi. In 1976 werd dit voor de eerste keer georganiseerd, sindsdien is het een jaarlijks terugkerend evenement geworden. In 1977 neemt penningmeester W. Dijkmans de voorzittershamer van M. Kortman over, in dat jaar doet tevens het eerste mini-welpenelftal zijn intrede. Op 3 september 1979 worden de naast het clubgebouw nieuw gebouwde kleedkamers officieel in gebruik genomen. De handeling wordt verricht door wethouder P. Vink die vaststelt dat: “zulks ter vervanging dient van het in 1939 gebouwde houten optrekje.

HET LAATSTE DECENNIUM
De tachtiger jaren begonnen slecht. In 1980 duikelde VVP weer uit de KNVB en kon het zijn heil weer zoeken in de hoofdklasse van de afdeling Den Haag. Het verblijf zou slechts een jaar duren, in 1981 werd het 65-jarig bestaan opgesierd met een kampioenschap en terugkeer naar de 4e klasse KNVB. In de daaropvolgende jaren boekte het eerste geen bijzondere successen, consolidatie bleek het maximaal haalbare.

In 1981 kreeg VVP in de persoon van Nel Gelauff zijn eerste – en tot nu toe enige – vrouwelijke bestuurslid, zij bleef tot september 1985.

In 1985 raakte VVP voor het eerst in zijn bestaan een speler rechtstreeks kwijt aan het betaalde voetbal.
Kenneth Monkou ging naar Feyenoord wat VVP enig geld en een oefenwedstrijd tegen deze vermaarde club opleverde.

In 1987 nam B. Jasper de leiding van de vereniging over, ruim een jaar later (1988) werd C.S. Los voorzitter van de vereniging, in welke functie hij het 75-jarig bestaan meemaakte. Het seizoen 1989-1990 verliep dramatisch slecht, het 1e boekte thuis geen enkele overwinning, het degradeerde dan ook naar de Hoofdklasse. Het enige lichtpunt
dat jaar was dat op het complex een nieuwe veldverlichting werd aangelegd. En zo sloten we de 80-er jaren af en gingen de negentiger jaren in, jaren waarvan vele hoopte dat VVP zelfstandig in het Zuiderpark zou kunnen blijven voetballen. Inmiddels werkte de gemeente Den Haag aan een nieuw in te richten Zuiderpark, waar voor zowel RAVA als VVP geen ruimte meer was. Op 1 juli 1997 fuseerde VVP samen met GDS (Groot Door Samenwerking) en vormen zij een basis voor een sterke en gezonde SV ERASMUS

VVP is terug van weggeweest stond in “Het Binnenhof” van vrijdag 24 mei 1991. Hiermee werd weergegeven dat VVP, na een zinderende wedstrijd tegen TEXAS-DHB voor de nacompetitie van de afdelingsklasse, als overwinnaar (1-0) uit de strijd was gekomen. Promotie naar de 4e klasse KNVB werd een feit. Kortom, een
schitterend cadeau voor een jarige en een fantastische start voor de viering van het 75-jarige bestaan in 1991.