ODB VE3 – sv Erasmus VE2: 1-4   

Laatste wedstrijd seizoen 2018-2019, afscheid en emotionele mannen.

De laatste wedstrijd van het seizoen die wil je natuurlijk winnend afsluiten. Nou gaat het de laatste tijd lekker met VE2 en wordt er prima samen gespeeld en daar is geen woord van gelogen. Maar als dat het consistente beeld van het hele seizoen zou zijn geweest dan hadden we vast hoger op de ranglijst gestaan. We eindigen met een verdienstelijke 4^e plaats….. van onder. Uiteraard gaat het de mannen van VE2 om de vreugde van het spelletje en de gezelligheid met elkaar. Het seizoen winnend afsluiten dat lukte, maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat er vandaag tegen het zeer matige ODB geen andere optie mogelijk was. Zelf de sociale kant van VE2, Peter H. als 11^e man bracht hier geen verandering in.

VE2 kon vrijuit voetballen, maar liet zich meeslepen in het tempo van de wedstrijd, en dat lag laag kan ik vertellen. Zeker het was warm, en dat rechtvaardigde 2 extra drinkpauzes, wat het tempo ook niet ten goed kwam. Toch werkte we ons naar een (veel te kleine) 0-2 voorsprong, wie anders dan 2x Willem.

De 2^e helft kwamen andere talenten aan bod. Max, normaal gesproken uitblinker op de bank, bijhouden van de pot en halen van drank, blonk vandaag ook uit in het veld. Met een afstandsschot verraste hij vriend, vijand en dus ook de keeper en dat toverde een tevreden lach op zijn gezicht en emoties bij zijn teamgenoten die dit lieflijke tafereeltje met tranen in de ogen zagen gebeuren.

Het 2^e emotionele moment was het afscheid van Raymond, die zijn laatste partij in zijn carrière speelde en daarmee zijn voetbalschoenen aan de wilgen hing. Hij vertrekt voor een langere periode om de mensen in Nepal te helpen, en er is één gelukkige Nepalees die deze schoenen mag gaan dragen. Raymond bedankt voor de afgelopen jaren waarin jij onderdeel was van het sterrenensemble van de sv Erasmus.

De volgende tranentrekker was het doelpunt van Patrick in het bijzijn van zijn ouders notabene. Jullie begrijpen dat niemand het droog hield bij dit aangrijpende moment. Ook deze keer was Bulent uiteraard weer betrokken bij de voorbereiding van dit doelpunt en zette hij Patrick vrij voor de keeper die meedogenloos uithaalde. Jullie mogen hier zelf een beeld bij vormen want helaas zijn er geen foto’s van beschikbaar. Topseizoen voor Patrick met maar liefst 3 doelpunten in jawel het juiste doel.

Het volgende kleedkamerverhaal staat geheel los van alles, maar heeft het verslag toch gehaald. Er werd plotseling stilgestaan bij de files op de Mount Everest. Voor wat extra geld schijnt de Mount Everest ook op een andere manier “beklommen” te kunnen worden en kan je de top zelfs “zuigend” bereiken. Wat een wijsheid hebben bepaalde mensen toch.

Hiermee zijn we aan het einde gekomen van weer een mooi seizoen en de avonturen van de talenten van VE2. Een aantal van ons gaat eerst nog even Gent met bezoekje vereren en daarna scheiden onze wegen voor een tijdje. Zoals De Regahs al voorspelde en door ons vrij vertaald; maar in mijn eentje zitten zuipen daar vind ik echt geen donder an. Ons advies is dus: Ga toch lekker weg naar Spanje, ga toch asjeblieft ver weg, wij schrijven voor jullie dit verslagje en zeggen: wij zijn weg.

 

 

Tot volgend seizoen.

 

 

Doelpunten
Willem	20	Marco	3	Anthony	2	Max	1	E.D.	1
Baggio	10	Dennis K.	3	Steve	1	Michel B.	1
Peter Ha.	9	Peter Ho	3	Wim R.	1	Robbert	1	De rest	0
Hans	4	Patrick	3	Ayoub	1	Sander	1	Totaal	65

 

Gezien door onze vaste camera.