Met z’n allen lukt het wel

Een kaderlid beschreef onlangs de situatie die op zaterdagmorgen wordt aangetroffen. De kleedkamers zijn niet op orde. Modder, gras maar ook andere zaken zoals peuken, lege pakjes sigaretten, overvolle vuilnisbakken geven daar blijk van. Dus maar enkele kaderleden aangesproken die op donderdagavond actief zijn. Nauwelijks medegevoel. Sterker nog, van een van hen volgde zelfs een riedel in de sfeer van “laat het bestuur dan maar handhaven, want ik ben hier niet aangesteld als kinderoppas. Trouwens, ik moet ook regelmatig peuken van anderen opruimen”. En daarmee is het cirkeltje weer rond. Ook het aanspreken op het rookgedrag leidt tot negatieve reacties. Het bestuur heeft gekozen voor een gewenning aan het feit dat er op het sportcomplex niet gerookt mag worden. Maar uiteindelijk geldt er een rookverbod. Want de vereniging wenst niet in een situatie terecht te komen waarin boetes moeten worden betaald.
Alle kleedkamers zijn voorzien van hulpmiddelen om ze na gebruik schoon te trekken. Dat kost maar enkele minuten werk. En het zorgt ervoor dat de volgende gebruiker in een opgeruimde situatie terecht komt. Simpel toch?
In het kader van het toewerken naar een (wettelijk voorgeschreven) rookvrij sportcomplex, zullen leden worden aangesproken op hun rookgedrag. Het heeft geen zin om over nut en noodzaak van de maatregelen met deze mensen in discussie te gaan. Zij hebben het beste met de vereniging voor.
Help elkaar een handje. Wordt je ergens op aangesproken, reageer dan niet primair. Maar denk even na. Met z’n allen lukt het wel!

Het algemeen bestuur