GENT – GDS Zat: onbeslist.

Gepubliceerd 17 juni 2019 · Bijgewerkt 27 augustus 2019

Van 14 tot 16 juni reisde de voltallige selectie van 20 man van GDS Zat. af naar Gent voor de altijd lastige uitwedstrijd. Een wedstrijd die uiteindelijk inclusief blessuretijd ca. 48 uur zou duren. Laten we maar beginnen met de opstelling, waarbij basisplaats of wissel van geen enkel belang was. Op doel: Jaimy Reedijk / Mark Geurse / Marcel van Dreumel. In de verdediging: Anthony Zoutenbier, Wim Riebeek, Michel Leferink, Herman Bijmans, Leon Reedijk. Op het middenveld: Max Berest, Marco de Vos, Peter Esseveld, Ayoub Tatou, Peter Hoogelander, international Ed van Dreumel. In de aanval: Peter Hartgring, Walter Bayards, Peter Kooiman, trainer coach, Guido Eskinasi, verzorgers Co Roelofs en Aad Demkes.

Het mag duidelijk zijn dat niets aan het toeval werd overgelaten en GDS Zat. in de sterkst denkbare opstelling ten strijde trok. Na een snelle verkenning van Gent bleek al snel dat alle velden in onderhoud waren en flexibel werd overgeschakeld naar plan B. Dit plan beter bekend onder de naam “ de 3e helft” en laat dat nou net de specialiteit van dit team zijn. Al snel na de verzameltijd, waarbij verbazingwekkend genoeg iedereen voor een keer wel op tijd was, werd terras nummer 1 ontdekt. Niet zo heel moeilijk te vinden want deze bevond zich op de binnenplaats op 2x struikelen van het hotel en zo rolde we spontaan de The Irish Pub in, wat een prima startpunt bleek te zijn. Vandaar uit kon via het pand, zeg in een minuut tijd de straat worden bereikt om de weg richting centrum te vervolgen. Deze minuut duurde uiteindelijk 1,5 uur en zodoende verplaatste het bonte gezelschap zich richting centrum waar de horeca de meest belangrijke plek van Gent in neemt. Innemen is dan ook precies de activiteit die de rest van de dag het beste omschrijft. De ca. 350 uitgaansgelegenheden boden een riante keuze om plan volledig veilig te stellen. Op diverse terrassen werden de tal van Belgische biertjes uitgeprobeerd. Onder andere bij een café met 500 soorten bier. Wat wilt u drinken was de vraag van de ober, ach laten we gewoon bij nummer 1 beginnen en dan zien we wel waar we eindigen was het gevatte antwoord richting de ietwat verbouwereerde man. Er was ook weinig schroom om andere soorten drank zoals rode en witte wijn (per fles), Grand marnier met ijs, Baco’s etc. uit te proberen. De stemming zat er dus snel in en werd het tijd om een hapje te eten. Deal en toch ook weer geen deal, de ober schrok toch wel toen bleek dat hij wel heel hard moest werken voor 20 man. Na enige omzwerving kwamen we wederom terecht in de Irish pub en deed een ieder zich te goed aan Guinness burgers, steaks en andere lekkernijen.

Er werd gespeecht en teruggeblikt op eerdere edities en een toast uitgebracht op hen, die mooie GDS-ers, die er eerder wel bij waren, maar er nu helaas niet meer zijn. Daarna diende er nog een passende avondsluiting plaats te vinden en trokken de “die hards” wederom richting het plein van Gent om de portemonnee weer iets lichter te maken. Het bleef dus nog lang gezellig en daarna werd er dankbaar gebruik gemaakt van de paar uurtjes rust die nog restte tot het ontbijt. Nou ja rust? Het snurkende geluid zoomde daarbij dan wel over de gangen, zonder man en paard te willen noemen.

Zaterdag, de dag van de cultuur en activiteit, druppelde iedereen met kleine oogjes de ontbijtzaal binnen en werd er om 11 uur verzameld om richting rondvaartboot te wandelen. De regen stopte precies op tijd zodat droog in de open boot konden plaatsnemen. De kapitein van dienst trachtte aanvankelijk zijn serieuze rol als gids te pakken maar had gelukkig snel door dat hij met een ludiek gezelschap te maken had. Hij trok snel zijn lolbroek aan en ging mee in de stemming van GDS Zat.

Na enige uitleg over de historie van de stand Gent, werd duidelijk dat niemand het heeft aangedurfd om Gent in WO I en WO II aan te vallen en daarmee alle gevels vanaf 1600 bewaart zijn gebleven.

Begrijpelijk, want tracht je te verplaatsen in de gemiddelde Duitse soldaat die ook maar op pad werd gestuurd, dan is het niet verbazingwekkend dat die dezelfde conclusie trokken als wij vandaag de dag.

Op de handrem met die tanks en het hele bataljon aan het bier op een van de terrasjes, ja toch. Er werd ons ook nog uitgelegd dat je de hele stad kon rondvaren, maar helaas de sluizen al een paar jaar kapot zijn en we dus een stukje heen en daarna weer terug gingen. Ojee opeens dook daar voor ons een groepje dames die met een SUP tocht bezig waren. Je weet wel Stand Up Paddling. Opeens klonk het droog door de microfoon, alwel heren willen jullie een spare of een strike, en vol gas passeerde we deze dames. Met moeite, gevloek en angst in de ogen werd van houding veranderd van staand naar liggend op het board, tot grote hilariteit van de heren op de boot. Weer klonk het droog door de microfoon, alwel heren het mooie is dat we deze groep op de terugweg nog eens passeren. Bij de eerste volgende brug met plankjes en sleufjes was de toelichting als volgt, heren dit is het leukste gedeelte van mijn vak, het zonnetje schijnt, dames met rokjes, dus…. effe naar boven kijken.

Wij werden vervolgens gedropt in de nabijheid van de lokale bierbrouwerij om te beginnen aan het volgende programma onderdeel. Het bezoek inclusief proeverij want het was inmiddels ruim na twaalf uur. Wat een van de hoogtepunten had moeten zijn bleek een droge opsomming (in 3 delen) van alles wat met bier brouwen te maken had. Deze groep bleek meer geïnteresseerd in het drinkproces. Maar ja bier brouwen met kruiden in plaats van hop geeft een ietwat waterige smaak. Na deze lol trokken we maar weer de stad in om ons vervolgens op te splitsen om de echte smaakvolle biertjes te scoren. Uiteraard was er voldoende aandacht om de Nederlandse dames tegen Kameroen te zien spelen en ging Max volledig los met zijn tas vol Oranje attributen. 19.30 uur werd er een bezoek gebracht aan Pasta en Pizza, waar de kok onze 20 man met liefde ontving en een ieder a la carte zijn keuze maakte. Het zal niemand verbazen dat daarna plenair werd afgerond op het grote plein van Gent tot sluitingstijd, rond de klok van middernacht. Gelukkig bleef de Irish Pub open tot 03.00 uur. De Karaoke bleek de kers op de taart te zijn. Tot laat werd The Irish Rover gezongen door de echte artiesten onder ons. De opnames de andere dag bleken net iets minder zuiver dan op de avond zelf, maar ook dat kon de pret niet drukken. Een nog kortere nacht werd gevolgd door het ontbijt op zondagochtend en de terugreis naar Den Haag.

Als nieuwkomer werd ik dus uitgedaagd tot het schrijven van deze samenvatting en zeg ik, graag gedaan ik heb er van genoten.

Een van de onze.

Rest het foto verslag: